modyfikowanego dla niemowląt. Z wiekiem zwiększa się jednak zapotrzebowanie na dodatkowe źródła pożywienia w postaci po-karmów stałych. Wprowadzanie pokarmów stałych a alergia na białka mleka krowiego Rozszerzanie diety dziecka może powodować stopniowe zmniej-szanie spożycia mleka. Ponieważ dieta dzieci z alergią na białka Zalecana dawka dobowa żelaza u dzieci wynosi zwykle 4–6 (niekiedy do 8) mg żelaza elementarnego/ kg mc. U noworodków i niemowląt leczonych jednocześnie erytropoetyną dobowa dawka żelaza elementarnego wynosi 8 mg/kg mc. Jednorazowe podanie całej dawki dobowej na noc zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Czas leczenia. Wprowadzanie pokarmów Rozpoczęłam je, gdy maluszek miał 5 miesięcy i tydzień.Otrzymywał trzy łyżeczki ugotowanego i zblendowanego warzywa.Ponieważ był środek zimy (luty) na początku kupiłam pasternak, marchewkę, dynię i brokuła oraz gruszki i jabłka w słoiczkach wierząc, że będą bardziej wartościowe niż dostępne “świeże” owoce i warzywa. Produkty do podania dziecku po 9 miesiącu. Poniżej znajdziecie Państwo interaktywną tabelę pokazująca kolejność wprowadzania pokarmów w diecie dziecka. Klikająć na wiek dziecka zmieniamy konfigurację tabeli poniżej. Na ciemno-zielone są produkty wprodzane w wybraym miesiącu. Produkty jasno-zielone są już dozwolone ponieważ Najczęściej problem z zaparciami pojawia się u dzieci na początku rozszerzania diety, kiedy układ pokarmowy – wciąż się rozwijający – przeżywa prawdziwą rewolucję. Zbyt szybkie wprowadzanie niektórych pokarmów, brak odpowiedniej ilości wody oraz produkty mogące wywoływać zaparcia, powodują nieprawidłową pracę jelit manfaat salep pi kang shuang untuk miss v. Organizm zdrowego niemowlęcia jest gotowy na przyjęcie pierwszych pokarmów uzupełniających zwykle od 4. miesiąca życia. Wtedy przewód pokarmowy i nerki są na tyle dojrzałe, że poradzą sobie z pokarmem innym niż mleko. U niemowląt żywionych jedynie mlekiem dieta ma charakter wysokotłuszczowy – z tłuszczu pochodzi ponad 50% energii. Wprowadzanie pokarmów uzupełniających oznacza przejście na dietę o charakterze bardziej węglowodanowym, czyli zbliżoną do diety osoby dorosłej. Około 6. miesiąca życia mleko matki przestaje wystarczać do zaspokojenia wszystkich potrzeb żywieniowych niemowlęcia. Chodzi tu głównie o podaż energii, białka, żelaza, cynku, i części witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A i D). Jeśli rodzice pragną wychowywać dziecko na diecie wegańskiej lub makrobiotycznej to muszą zwrócić szczególną uwagę na witaminę B12 i D. Zbyt wczesne wprowadzanie żywienia uzupełniającego lub podawanie go w zbyt dużej ilości może skutkować nawet 2-3 krotnym wzrostem ryzyka otyłości w wieku szkolnym. Otyłości sprzyja również zbyt wysoka podaż białka (powyżej 16% energii). Dlatego też czołowe miejsce w pokarmach uzupełniających powinny zajmować warzywa i owoce, mięso zaś trzeba traktować jedynie jako dodatek. Z drugiej strony podaż tłuszczu poniżej 22% energii może skutkować słabym przyrostem masy ciała. Z tego względu należy pamiętać o dodawaniu masła lub oleju roślinnego do przyrządzanych w domu zupek dla niemowląt. Przed ukończeniem 3. roku życia dziecko nie powinno też dostawać odtłuszczonego nabiału. Mleko o zawartości 1,5-2% tłuszczu można zacząć wprowadzać dopiero później. Ważnymi składnikami w diecie niemowlęcia są długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe i żelazo. Ich prawidłowa podaż wpływa na lepszy rozwój psychomotoryczny i sprzyja rozwijaniu funkcji poznawczych ( percepcji wzrokowej). Właściwy dobór spożywanych tłuszczów chroni przed wystąpieniem chorób układu sercowo-naczyniowego. Z tego względu warto uwzględniać w jadłospisie dziecka oleje roślinne, które zawierają kwas α-linolenowy, a także ryby, będące źródłem EPA i DHA (kwasów: eikozapentaenowego i dokozaheksaenowego). Mając na uwadze profilaktykę nadciśnienia tętniczego i wciąż rozwijające się nerki niemowlęcia należy zupełnie zrezygnować z dosalania potraw dla dziecka przed ukończeniem 1. roku życia, a potem zachowywać duży umiar w używaniu soli. Dzięki stosowaniu tej zasady dziecko nie przyzwyczaja się do słonego smaku, więc naturalna dla niego będzie dieta niskosodowa w przyszłości. Podobnie rzecz się przedstawia z cukrem. Niemowlę nie potrzebuje innego cukru niż ten występujący naturalnie w warzywach i owocach. Nawet soki owocowe powinny być ograniczane i nie mogą one zastępować świeżych owoców ani czystej wody do picia. Aby uchronić dziecko przed rozwojem próchnicy, warto dodatkowo nie pozwalać mu na zasypianie z butelką i unikać częstego podawania obklejających zęby, próchnicotwórczych przekąsek, takich jak np. chrupki kukurydziane czy cukierki. Zboża zawierające gluten (pszenicę, żyto, jęczmień) należy podać po raz pierwszy w 5. lub 6. miesiącu życia. Zwykle na początku jest to pół łyżeczki ugotowanej na wodzie kaszy manny. Gluten najlepiej wprowadzać pod osłoną mleka kobiecego, czyli w okresie, gdy dziecko jest jeszcze karmione piersią. Takie postępowanie zmniejsza ryzyko zarówno celiakii, jak i cukrzycy typu I. Niemowlętom nie powinno się podawać miodu, gdyż grozi to zachorowaniem na botulizm dziecięcy, wywołany przez bakterie Clostridium botulinum (te same, które powodują zatrucia jadem kiełbasianym). Poglądy na żywienie niemowląt zmieniały się na przestrzeni lat. Nieustanny rozwój wiedzy na ten temat pozwala nam na formułowanie coraz doskonalszych i lepiej sprawdzonych zaleceń, których słuszność udokumentowana jest badaniami naukowymi Piśmiennictwo 1. Jarosz M (red.), Normy żywienia dla populacji polskiej – nowelizacja, wyd. Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa 2012. 2. Szajewska H, Socha P, Horvath A, Rybak A, Zasady żywienia zdrowych niemowląt. Zalecenia Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, Stand Med, Pediatr 2014;11;321-338. 3. Woś H, Pokarmy uzupełniające – stanowisko Komitetu Żywienia ESPGHAN, Stand Med, Pediatr 2013;11(1) autor: Agata Jagielska dietetyk absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego O wprowadzaniu pokarmów uzupełniających5 (100%) 1 vote Według zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia należy dążyć do wyłącznego karmienia piersią przez pierwsze 6 miesięcy życia dziecka. Zgodnie ze schematem żywienia z 2016 roku wprowadzenie żywności uzupełniającej można rozpocząć nie wcześniej niż przed 17. i nie później niż w 26. tygodniu życia stałych pokarmów przed 17. tygodniem życia dziecka nie jest dobrym pomysłem. Na tym etapie organizm niemowlęcia jest jeszcze zbyt delikatny, by strawić coś poza mlekiem matki lub mlekiem modyfikowanym. Mleko zawiera wszystkie składniki potrzebne niemowlęciu we właściwych czym poznasz, że Twoje dziecko jest gotowe na wprowadzenie żywności uzupełniającej?Dziecko ma swoje sposoby, by pokazać Ci, że dojrzało do pokarmów stałych i trudno Ci będzie zignorować te najważniejsze oznaki, których trzeba wypatrywać ok. 5 miesiąca życia:Dziecko jest głodne wkrótce po solidnej porcji się budzić w nocy, choć wcześniej przesypiało noc bez też ssać piąstkę lub interesować się tym, co sama również do pobrania bezpłatnego PDFa, który ułatwi Ci proces rozszerzania diety ten artykuł: Włączenie do diety pokarmów stałych to istotne wydarzenie w życiu Twojego dziecka. To przyjemny i ciekawy okres również dla rodziców. Zmiany te mogą jednak stać się także źródłem zmartwień, szczególnie w przypadku dzieci z uczuleniem na białko mleka krowiego. Oprócz konieczności zapewnienia braku tego składnika w diecie, proces wprowadzania pokarmów stałych jest dokładnie taki sam, jak u niemowląt bez uczulenia pokarmowego. Przed jego rozpoczęciem koniecznie porozmawiaj jednak z lekarzem lub dietetykiem. Dlaczego wprowadzanie nowych pokarmów jest dla niemowlęcia tak ważne? W pierwszym roku życia dziecko rośnie szybciej, niż w jakimkolwiek innym okresie. Ten szybki rozwój oznacza, że dziecko potrzebuje coraz większych ilości energii i składników odżywczych. W kilku pierwszych miesiącach po narodzinach dzieci otrzymują wszystko, czego potrzebują z mleka mamy lub mieszanki dla niemowląt. Po jakimś czasie zaczynają jednak wymagać dodatkowych źródeł pożywienia w postaci pokarmów stałych. Wraz z wprowadzeniem pokarmów stałych może zmniejszyć się spożycie mleka matki i/lub preparatu mlekozastępczego. Ponieważ dzieci z alergią na białko mleka krowiego nie mogą jeść nabiału, istnieje ryzyko, że zabraknie im ważnych składników odżywczych. Z tego względu ważne jest, aby zasięgnąć porady lekarza lub dietetyka w celu zapewnienia dziecku wystarczającej ilości białka, witamin i minerałów. Cel ten można osiągnąć na przykład poprzez utrzymanie mleka matki lub mieszanki Nutramigen w diecie dziecka. Dowiedz się, jak najlepiej stosować Nutramigen przy wprowadzaniu pokarmów stałych w diecie niemowląt z uczuleniem na białko mleka krowiego. Kiedy i jak wprowadzać pokarmy stałe u niemowląt? Sygnały wskazujące, że Twoje dziecko może być gotowe na przyjęcie pokarmów stałych: Potrafi dobrze trzymać główkę i utrzymać pozycję siedzącą; Potrafi koordynować wzrok, ręce i usta, aby móc spojrzeć na jedzenie, podnieść je i włożyć do buzi; Potrafi połykać jedzenie. W idealnym przypadku dziecko z alergią na białko mleka krowiego powinno czuć się dobrze i nie mieć żadnych objawów w momencie wprowadzania pokarmów stałych. Różnorodność jest ważna Warto wykorzystać czas wprowadzania pokarmów stałych jako okazję do zróżnicowania diety. Wczesne poznanie smaków i konsystencji pokarmów to przygoda i podstawa do tworzenia nawyków żywieniowych na całe życie. Im więcej smaków dziecko pozna we wczesnym dzieciństwie, tym większa będzie jego gotowość do próbowania nowych potraw w późniejszym wieku. Zróżnicowane produkty i smaki zapewnią Twojemu dziecku szerszy zakres potrzebnych składników odżywczych, co jest szczególnie ważne w przypadku alergii pokarmowych. W miarę wprowadzania pokarmów stałych warto zapoznawać dziecko z różnymi konsystencjami - płynną, grudkowatą, ciągnącą i chrupiąca – aby pomóc dziecku w rozwijaniu umiejętności przeżuwania i wzmocnieniu mięśni potrzebnych do rozwoju mowy. W wieku około 8-10 miesięcy samodzielne chwytanie kawałków jedzenia pomaga także w trenowaniu koordynacji ręka-oko! Przykładowe posiłki dla niemowlaka: Schemat żywienia niemowlęcia z alergią na mleko Słupki warzywne gotowane na parze; Słupki owocowe; Ciastka ryżowe; Miękki makaron w różnych kształtach; Chleb tostowy lub pita w małych kawałkach. Pamiętaj zawsze o sprawdzeniu, czy dany pokarm dla niemowląt nie zawiera mleka krowiego. Jakie produkty zawierają białko mleka krowiego? Najbardziej oczywiste źródła białka mleka krowiego to produkty nabiałowe, na przykład: Mleko krowie (świeże/UHT); Jogurt; Ser twarogowy; Ser żółty; Masło; Masło klarowane; Margaryna (zawierająca składniki z mleka); Twaróg; Śmietana/bita śmietana i jej imitacje; Lody; Napoje mleczne; Proszek mleczny; Twarożek; Mleko zagęszczone/skondensowane. Białko mleka krowiego może także występować w mniej oczywistych produktach, takich jak pieczywo, biszkopty, ciastka, gotowe jedzenie dla niemowląt i przetworzone produkty mięsne. Czytaj etykiety produktów, zwracając uwagę na następujące nazwy i unikając produktów zawierających te składniki: Kazeina (produkty nabiałowe), kazeiniany; Hydrolizat kazeiny (uwaga: hydrolizaty wysokim stopniu hydrolizy są akceptowalne); Serwatka/składniki serwatki; Białko serwatkowe; Hydrolizat serwatkowy (uwaga: białka serwatkowe o wysokim stopniu hydrolizy są akceptowalne); Laktoalbumina; Cukier mleczny (laktoza „z mleka”); Laktoglobulina; Odtłuszczone mleko w proszku; Części stałe mleka; Białko mleka; Odtłuszczone składniki mleka; Tłuszcz mleczny: śmietanka, masło; Mleko modyfikowane dla niemowląt bez alergii. Przy wprowadzaniu nowych pokarmów do diety malucha warto je monitorować i rejestrować ewentualne reakcje, co pomoże w szukaniu możliwych powiązań i przekazaniu informacji lekarzowi lub dietetykowi. Jest to szczególnie przydatne, jeżeli reakcje są opóźnione i nie są w oczywisty sposób związane z konkretnym produktem. W tym celu pobierz nasz dziennik produktów i objawów. Porady i pomoc Pobierz Przewodnik rodzica - Alergia na białko mleka krowiego: od diagnozy po rozszerzanie diety i wiele więcej, poradnik na temat wprowadzania stałych posiłków do diety dziecka z alergią na białko mleka krowiego uzupełniony o szereg pożywnych przepisów niezawierających mleka. Sprawdź także nasze praktyczne wskazówki, które pomogą Ci przejść przez proces wprowadzania pokarmów stałych. Rozszerzanie diety jest jednym z bardziej przerażających procesów, który spotyka młodych rodziców. Kiedy już po pierwszych kilku miesiącach nauczymy się żyć z dzieckiem, zrozumiemy jego potrzeby i zacznie nam się wydawać, że wszystko jest już proste, to dostajemy do ręki tabelki z informacją, co kiedy, w jakich ilościach powinno dziecko jeść. Jak odnaleźć się w gąszczu (nierzadko sprzecznych) informacji? Niektórzy rodzice będą się tej tabelki trzymali tak kurczowo, że nawet jak dziecko będzie odmawiać współpracy, to nie odpuszczą. Inni po kilku dniach stwierdzą, że to jest bez sensu i sami stworzą swoją tabelkę, bo sami wiedzą co jest dla ich dziecka najlepsze. Wiadomo, że najlepszy jest złoty środek, czyli takie stosowanie się do zaleceń, żeby z jednej strony dziecko chciało z nami współpracować, a z drugiej nie działa mu się krzywda. Eksperci ze Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) i towarzystw pediatrycznych z Europy są zgodni, że z rozszerzaniem diety nie trzeba zanadto się spieszyć, zwłaszcza, gdy karmisz piersią. Przez pierwsze: przez pół roku życia dziecka, mleko mamy dostarcza maluchowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Kiedyś jednak musi nadejść moment, kiedy do diety dziecka trzeba wprowadzić pierwsze, inne niż mleko, pokarmy. Kiedy i jakie? 1. Jarzyny w diecie niemowląt To one na ogół otwierają korowód pyszności w jadłospisie niemowlaka. Do przyrządzenia pierwszej papki świetnie nadaje się marchewka, ziemniak czy dynia. Z tygodnia na tydzień asortyment będzie się powiększał o kolejne. Przed mamą i dzieckiem otworzą się nieograniczone możliwości kombinacji smakowych. Z różnych warzyw, można przygotowywać zupki, sosy do makaronów, można je podawać z mięsem lub jako samodzielną przekąskę (starsze dzieci chętnie pomiętoszą w łapce ugotowaną marchewkę lub świeżego ogórka usiłując go skonsumować). Gdy maluch dopiero zaczyna przygodę z jarzynami, unikajmy tych, które łatwo wywołują wzdęcia, np. cebula, kapusta, por, warzywa strączkowe. Szczególną ostrożność należy również zachować przy tych, które niosą spore ryzyko wywołania reakcji alergicznej, np. pomidory. 2. Owoce w diecie niemowlaka Na talerzach naszych dzieci na ogół, jako pierwsze ląduje jabłko w postaci przecieru bądź soku. Owoce są źródłem witamin, składników mineralnych i węglowodanów. Dzieci bardzo je lubią. Mimo to, niemowlęta nie powinny dostawać dziennie więcej niż 150 g soku owocowego lub przecieru. Wprowadzanie ich najlepiej zacząć od tych z polskich sadów, cytrusy odkładamy na później. I uwaga na truskawki, które zajmują wysoką pozycję na liście produktów alergizujących. 3. Kaszki i kleiki Kaszki ryżowe, kukurydziane czy pszenne wprowadzamy zgodnie z zaleceniami dotyczącymi glutenu w diecie malucha. Przygotowywane są na wodzie bądź na mleku. Wprowadzane po ukończeniu przez dziecko 6 miesiąca życia (w 4 -5, gdy karmione jest mlekiem modyfikowanym). Są one bardzo ważne w diecie malucha. Dają mu odpowiedni zastrzyk energii, a ponadto, ze względu na dobro dzieci (szczególnie karmionych w sposób naturalny) są wzbogacane w żelazo i witaminy. konieczne do prawidłowego rozwoju dziecka. 4. Gluten dla niemowląt Zawarty jest w produktach z pszenicy, jęczmienia i żyta, zaś produkty z owsa, dostępne na naszym rynku, mogą być nim „zanieczyszczone”. Moment wprowadzenia go do diety dziecka od lat stanowi temat gorących dyskusji. Wszystko dlatego, że zaobserwowano związek pomiędzy glutenem, a występowaniem celiakii, czyli choroby trzewnej (jej przyczyną jest trwała nietolerancja glutenu). Obecnie specjaliści uważają, że wprowadzenia glutenu do diety nie wolno opóźniać, (do niedawna granicą był ukończony 10 miesiąc życia). Nie można też umieszczać go w menu zbyt wcześnie, nie przed 5 miesiącem ani nie po 7, najlepiej w 5 – 6 miesiącu. Optymalnie będzie, gdy mama karmiąca piersią utrzyma ten stan jeszcze 2-3 miesiące po jego wprowadzeniu. Ilość zalecana na start to pół łyżeczki kaszki glutenowej dziennie, dodanej do jedzenia. Wprowadzenie glutenu do diety malucha dobrze jest przedyskutować z zaufanym pediatrą, który zna dziecko. 5. Mleko krowie w żywieniu niemowlaka „Zwykłe mleko” dozwolone jest w diecie dziecka dopiero od 2 roku życia. A i wtedy trzeba czujnie obserwować, czy nie ma alergii. Nie może to być oczywiście mleko prosto od krowy, i nie 0%. Najlepszym wyborem wydaje się mleko mikrofiltrowane. Metodą filtracji usuwane są z niego wszelkie zanieczyszczenia, bakterie, itp. Następnie jest poddawane „lekkiej” pasteryzacji, w najniższej z możliwych temperatur, dzięki czemu nie traci cennych witamin i mikroelementów. Ma ono maksymalnie kilkunastodniowy okres przydatności do spożycia. Kefiry, jogurty i twarożki, najlepiej niedosładzane i bez sztucznych dodatków, można wprowadzić w 11 - 12 miesiącu. 6. Mięso dla dzieci To źródło białka, żelaza, witamin z grupy B. Najczęściej jego podawanie zaczynamy od kurczaka, indyka, królika. Później rozszerzamy menu o wołowinę i cielęcinę. Początkowo wystarcza łyżeczka, jako dodatek do zupki. Niemowlaków nie raczymy rosołkami. Mięso, które będzie dodatkiem do zupy gotujemy oddzielnie i wywaru z niego już nie wykorzystujemy. Nie oznacza to, że zupa musi być jałowa. Jednak początkowo zdecydowanie lepiej dodać do niej odrobinę masła lub oliwy z oliwek. Wywar mięsny ma bardzo silne właściwości alergizujące. Stopniowo porcja mięsa jest coraz większa, by w pewnym momencie stać się samodzielnym składnikiem posiłku. Mięso może być gotowane, duszone lub pieczone. Smażone nie jest dobrą propozycją, przynajmniej do pierwszych urodzin malucha. Mięso w menu dziecka powinno przeplatać się z żółtkiem. To bogate źródło białka, witaminy A i D, witamin z grupy B i żelaza. Można je podawać już w 7 miesiącu życia. Bezwzględnie należy przestrzegać jednej zasady – jajko musi być dobrze ugotowane. Nie podajemy dzieciom jajka na miękko! 7. Tłuszcze w diecie malucha W diecie malucha tłuszcze mają być koniecznie wysokogatunkowe. Dzieci do 3 roku życia powinny jeść masło, ale nie margarynę czy wszelkiego rodzaju „mixy” masła z innymi tłuszczami. Ponadto wskazana jest oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia i olej rzepakowy bezerukowy. Należy jednak pamiętać, by wraz z wiekiem obniżać ilość spożywanych przez dziecko tłuszczów zwierzęcych, zastępując je dobrej jakości tłuszczami roślinnymi. Wszystko w ramach profilaktyki przeciw miażdżycy i otyłości. 8. Przyprawy w żywieniu dzieci W daniach dla maluchów powinno unikać się soli, cukru, ostrych przypraw i środków wzmacniających smak typu „warzywko”. Są one przez to dość mdłe. Żeby wzbogacić smak potraw stosujemy zioła. Dodadzą one aromatu, ale i pozytywnie wpłyną na trawienie, pobudzą apetyt i układ odpornościowy. Od 7 miesiąca można stosować majeranek, koper, kminek. W 9 miesiącu można wprowadzić tymianek, estragon, bazylię, rozmaryn, oregano. Cenną zieleniną jest natka pietruszki bogata w magnez, żelazo, sód i potas, który zwiększa przyswajanie żelaza. Rozszerzanie diety niemowlęcia: na co należy uważać? Wszystkie produkty należy wprowadzać ostrożnie, szczególnie gdy istnieje wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia u dziecka alergii. Wtedy produkty potencjalnie „groźniejsze” wprowadzamy w dalszej kolejności, powoli, pilnie obserwując reakcje dziecka. Coraz większe grono lekarzy skłania się ku stanowisku, że ostrożność nie oznacza profilaktycznej eliminacji produktu z diety dziecka. To samo dotyczy jadłospisu kobiety ciężarnej i karmiącej. Dany produkt wyłączamy z diety dziecka dopiero po zaobserwowaniu negatywnej reakcji organizmu. Bądźmy czujni przy nabiale, jajkach, rybach (i owocach morza), pomidorach, owocach cytrusowych, truskawkach, (również malinach i poziomkach), selerze, pietruszce, kiwi, orzeszkach ziemnych (i innych orzechach), nasionach, miodzie i czekoladzie.

wprowadzanie pokarmów u niemowląt