Ich umiejętności zainspirowały Stefana Batorego, który uczynił husarię kawalerią narodową. O jakości polskiej jazdy najlepiej świadczą słowa szwedzkiego wodza Arvida Wittenberga 1573 – pierwsza wolna elekcja w Polsce; 1573–1574 – panowanie Henryka Walezego (1574- wyjazd z Polski1575 – detronizacja) 1576-1586 – panowanie Stefana Batorego; 1580 – wydanie Trenów Jana Kochanowskiego; 1587-1632 – panowanie Zygmunta III Wazy; 1595 – pożar na Wawelu; wkrótce król Zygmunt III Waza przeniesie stolicę do Krótka historia Muzeum Szkolnego. Tablica pamiątkowa z pierwszą nazwą Szkoły. Dzieje Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie są bardzo burzliwe. Szkoła nazywana wzorcową dwukrotnie była likwidowana, wielu jej uczniów i profesorów oddało życie w czasie wojny i okupacji, część z nich była represjonowana już po 1945 roku. Moskiewskie wojny Stefana Batorego. Jan Matejko, „Stefan Batory pod Pskowem” REPR. ADAM WOJNAR. 26 CZERWCA 1579. Stefan Batory, król Rzeczypospolitej, wypowiada Wielkiemu Księstwu Polityka i wojny Stefana Batorego. Niespełna półroczne rządy Walezego stanowiły epizod bez większego znaczenia. Nowy władca przekroczył granice Rzeczypospolitej 24 stycznia 1574 roku, witany wszędzie w sposób nader uroczysty. Opuścił natomiast królestwo potajemnie, wyjeżdżając z Wawelu nocą z 18 na 19 czerwca tegoż roku. manfaat salep pi kang shuang untuk miss v. Znakomity węgierski intelektualista István Kovács – autor, który ma już w Polsce duże grono wiernych czytelników – prezentuje swoją nową książkę. 24 maja w warszawskiej siedzibie Instytutu Współpracy Polsko-Węgierskiej im. Wacława Felczaka miała miejsce spotkanie z profesorem Istvánem Kovácsem – historykiem, pisarzem, polonistą, poetą, tłumaczem literatury polskiej oraz byłym węgierskim dyplomatą – połączone z prezentacją pierwszego tomu jego najnowszej książki „Anatomia przyjaźni, czyli dzieje wspólne polsko-węgierskie”. Dlaczego w średniowieczu nie utrzymała się wielka unia narodów środkowo-europejskich? Co od tysiąca lat łączy Polaków i Węgrów? Jak to możliwe, że dwa różne narody są do siebie aż tak bardzo podobne? Historię przyjaźni Bratanków kolejny raz zgłębił profesor István Kovács, ceniony węgierski polonista, historyk, pisarz, polonista, poeta, tłumacz literatury polskiej oraz były węgierski dyplomata. Cieszę się, że profesor Kovács przyjął propozycję naszego Instytutu i że zrodził się już pierwszy tom monografii wyjaśniającej, co od tysiąca lat łączy Polaków i Węgrów – mówił podczas prezentacji Maciej Szymanowski dyrektor Instytutu Współpracy Polsko-Węgierskim im. Wacława Felczaka. Dyrektor Szymanowski zapowiedział, że Instytut drugi tom monografii profesora Kovácsa wyda na przełomie obecnego i przyszłego roku, a trzeci tom będzie gotowy w sierpniu 2023 roku Planowałem napisać popularną powieść i dostać za nią Literacką Nagrodę Nobla. Wtedy na moje nieszczęście zadzwonił dyrektor wydawnictwa Biały Kruk i zaproponował mi napisanie krótkiej historii polsko-węgierskiej. Pomyślałem, że nie zajmie mi to dużo czasu. Gdy jednak zacząłem studiować wspólną historię średniowiecza naszych narodów okazało się, że książka rozrasta się coraz bardziej i bardziej. Zamiast zamówionych sześciu, napisałem 60 arkuszy – opowiadał węgierski historyk, ciesząc się, że nowy wydawca – Instytut Współpracy Polsko-Węgierskiej – zgodził się opublikować książkę w tak mocno rozszerzonej formie. Polscy czytelnicy mogą czuć się uprzywilejowani, bo tom pierwszy w języku polskim ukazuje się wcześniej niż węgierski oryginał. Wielką zaletą tej pracy jest to, że nawet teksty naukowe Istvána Kovácsa są pisane żywym językiem z dobrym eseistycznym zacięciem i z poetycką wrażliwością – zauważył tłumacz monografii Daniel Warmuz, absolwent filologii polskiej i filologii węgierskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, który pracuje już nad przekładem drugiego tomu “Anatomii przyjaźni”. W czwartek 26 maja książka będąca najpełniejszym kompendium wspólnej polsko-węgierskiej historii zostanie zaprezentowana na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, a w piątek 27 maja będzie miała premierę na prestiżowych Targach Książki w Warszawie. Z autorem mieli się tez okazje spotkać mieszkańcy Wrocławia. Wydana przez Instytut Współpracy Polsko-Węgierskiej im. Wacława Felczaka „Anatomia przyjaźni, czyli dzieje wspólne polsko-węgierskie” w przekładzie Daniela Warmuza to najpełniejsze kompendium wspólnej historii Polski oraz Węgier. Pierwszy tom obejmuje okres ponad pięciuset lat, od początków do końca XVI wieku. Jego lektura pozwala poznać dzieje Polski i Węgier od czasów ich wczesnej państwowości aż po panowanie Stefana Batorego, a więc zasiadającego na polskim tronie syna wojewody siedmiogrodzkiego Stefana Batorego i Katarzyny Telegdi. Autor w intrygującym eseistycznym stylu – a jednocześnie z wielką dbałością o rzetelność i z naukową starannością – nie tylko przybliża fakty z życia obu narodów, lecz także zwraca szczególną uwagę na punkty zwrotne, w których historia Węgier i Polski mocno się przenikały. Już w średniowieczu i we wczesnej epoce nowożytnej sformułowano istotę przyjaźni polsko-węgierskiej, zauważając, jak podobne są mentalność obu narodów, ich obyczaje i stosunek do ojczyzny – podkreśla István Kovács. Autor nie ucieka od trudnych tematów oraz okresów, w których między Węgrami a Polakami istniały istotne „konflikty interesów”, choćby za czasów Zygmunta Luksemburskiego i króla Macieja Korwina. Te konflikty interesów nie pozostały jednak na długo w pamięci politycznej, po czym stosunki polsko-węgierskie były tak samo harmonijne jak wcześniej – zaznaczył historyk w rozmowie z MTI. Całe dzieło zaplanowane jest na trzy tomy, obejmujące okres aż do zmiany reżimu w 1989 roku. Jak poinformował autor przekładu Daniel Warmuz, absolwent filologii polskiej i filologii węgierskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, węgierski tekst drugiego tomu jest już gotowy, a István Kovács intensywnie pracuje już nad tomem trzecim. W czwartek w Lublinie odbędą się dwa spotkanie autorskie panem profesorem. O godz. 13:00 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a także o godz. 16:00 w Sali Obrad Rady Wydziału, pl. Marii Curie-Skłodowskiej 4a. Spotkanie na UMCS poprowadzą dr hab. Andrzej Przegaliński – historyk, prof. UMCS oraz dr Bogusław Wróblewski – literaturoznawca oraz redaktor naczelny „Akcentu”. Jak zapowiadają organizatorzy, na spotkaniu będzie można nabyć najnowszą książkę prof. Istvána Kovácsa, usłyszeć jego wiersze i zapoznać się z poprzednimi publikacjami. Wstęp wolny. István Kovács to urodzony w 1945 roku w Budapeszcie poeta, eseista, prozaik i historyk, absolwent historii i polonistyki na Wydziale Humanistyki Uniwersytetu im. Loránda Eötvösa. Kierował katedrą filologii polskiej na Uniwersytecie im. Pétera Pázmánya w Piliscsabie. W dorobku autora znajdują się tłumaczenia na węgierski takich polskich pisarzy i poetów jak Marian Brandys, Melchior Wańkowicz, Ryszard Kapuściński, Jarosław Iwaszkiewicz czy Edward Stachura, a także „Leksykon legionu polskiego 1848–1849”. Za monografię „Polacy w węgierskiej Wiośnie Ludów 1848–1849. Byliśmy z Wami do końca” (tłum. Jerzy Snopek) został w 2001 roku pierwszym laureatem Nagrody im. Wacława Felczaka i Henryka Wereszyckiego. W latach 1990–1994 był również radcą ds. kultury węgierskiej ambasady w Warszawie, a także konsulem generalnym Republiki Węgierskiej w Krakowie w latach 1994–1995 oraz 1999–2003. Źródło: Instytut Współpracy Polsko-Węgierskiej im. Wacława Felczaka Stefan Batory (węg. Báthory István, ur. 27 września 1533 w Szilágysomlyó, zm. 12 grudnia 1586 w Grodnie) – syn Stefana Batorego i Katarzyny Telegdi, od 1571 książę siedmiogrodzki, od 1576 mąż Anny Jagiellonki i iure uxoris król Polski. Henryk Walezy (fr. Henri de Valois), właściwie Edward Aleksander (ur. 19 września 1551 w Fontainebleau, zm. 2 sierpnia 1589 w Saint-Cloud) – pierwszy elekcyjny król Polski w latach 1573–1574, ostatni od 1574 r. król Francji z dynastii Walezjuszów jako Henryk III; wcześniej do 1574 r. jako członek domu francuskiego: książę Angoulême (od 1551 r.), książę Orleanu (od 1573 r.) i książę Andegawenii (od 1566 r.). W 1575 roku w związku z tym, że Henryk Walezy nie wrócił do Polski by objąć tron zarządzono kolejną elekcję. Wśród kandydatów najpoważniejszą pozycję mieli: książę Siedmiogrodu – Stefan Batory (popierany przez szlachtę jako „rodzimy król”) oraz cesarz Maksymilian II Habsburg (wspierany pieniądzmi Filipa II hiszpańskiego, popierany przez Senat, budzący obawy szlachty ze względu na absolutyzm Habsburgów połączony z nietolerancją oraz dążenie wojny z Turcją – sprzeciw został wyrażony na zjeździe w Stężycy). 12 grudnia 1575 roku magnaci i duchowieństwo katolickie na króla Polski wybrali cesarza, zaś szlachta 15 grudnia 1575 roku wybrała Annę Jagiellonkę, zaś na jej męża Stefana Batorego (pierwsza podwójna elekcja). Uroczysty ślub połączony z koronacją odbył się w krakowskiej katedrze w 1576 roku. Śmierć cesarza Maksymiliana II zapobiegła bratobójczym walkom. Miasto Gdańsk popierane przez Danię opowiadało się za elekcją cesarza, walcząc o utrzymanie swojej politycznej pozycji i pragnąc zniesienia statutów Karnkowskiego. Stefan Batory zarządził represje gospodarcze wobec Gdańska (forsował Elbląg). W 1577 roku doszło do zbrojnego konfliktu. Wojska gdańskie ponoszą klęskę w bitwie nad Jeziorem Lubieszowskim (wojskami polskimi dowodzi Jan Zborowski). Po zwycięstwie dochodzi do nieskutecznego oblężenia Gdańska, a wkrótce zostaje zawarty rozejm na mocy którego Gdańsk miał zapłacić kontrybucję wojenną i uznać Batorego królem. Batory zawiesił obowiązywanie statutów Karnkowskiego, które ostatecznie zostały zniesione w 1585 roku. W tym samym czasie nowy król godzi się na „opiekę” nad chorym psychicznie księciem Prus – Albrechtem Fryderykiem przez Hohenzollernów z Rzeszy w osobie margrabiego Jerzego Fryderyka z Ansbach (za pieniądze – 200 tysięcy guldenów). Był to kolejny krok do przyszłego uniezależnienia się Prus i powstania królestwa Prus. Korzystając z drugiego bezkrólewia Iwan Groźny opanował część Inflant (bez Rygi) aż po dolną Dźwinę. Nowemu królowi udało się namówić do współpracy przeciw Moskwie Danię, częściowo Szwecję, zdobył także poparcie wśród szlachty inflanckiej, a także porozumiał się z Tatarami, którzy jednak ostatecznie obrócili się przeciw Moskwie. W związku z tym Stefan Batory mógł zorganizować trzy wyprawy przeciw Moskwie. W 1579 roku zdobył Połock, rok później Wielkie Łuki, Chołom i Woroniec, zaś w 1581 roku nie udało się mu zdobyć Pskowa. 15 stycznia 1582 roku podpisany został rozejm polsko-rosyjski w Jamie Zapolskim (na dziesięć lat). Wojska rosyjskie miały wycofać się z Inflant, zaś Ziemia Połocka i Ziemia Wieliska (Wieliż) zostały przyłączone do Polski. Wzrost ekspansji Szwedów (zajęcie przez nich Narwy i Iwangrodu) z jednej strony doprowadził do zawarcia w 1583 roku układu z Iwanem Groźnym – Rosja na 120 lat została pozbawiona dostępu do Bałtyku, z drugiej zapowiadał konflikty polsko-szwedzkie. W ostatnich latach panowania Stefan Batory dążył do antytureckich przymierzy oraz planował opanować Rosję (po śmierci Iwana IV Groźnego w 1584 roku). Plany te przerwała śmierć Batorego 12 grudnia 1586 roku. Dowiedz się więcej Komentarze artykuł / utwór: Elekcja i polityka zagraniczna Stefana Batorego (1576-1586)Dodaj komentarz (komentarz może pojawić się w serwisie z opóźnieniem) Żegota OnacewiczPanowanie Henryka Walezyusza i Stefana Batorego królów polskich (z rękopisów Albertandego) z dołączeniem "Pamiętników historyi Stefana Batorego dotyczących".Wydana nakładem i drukiem Józefa Czecha w Krakowie - 1849 obejmuje lata 1574-1586 (rok po roku) oraz "noty" i "pamiętniki do historyi Stefana króla polskiego czyli korespondencya tego monarchy oraz zbiór wydanych przez niego urządzeń z rękopisów zebrane i wydane przez Edwarda Hr. Raczyńskiego w roku 1830".Stan + dostateczny (wizualnie - z 456 stron tego wydania brakuje strony 197-204 i 429-452. Niezmiernie ciekawa pozycja pomimo drobnych braków - wymiary ok. 22x15x3 cm - szczegóły na zdjęciach. Po ucieczce Henryka Walezego królem Polski został Stefan Batory, władca węgierskiego Siedmiogrodu. Pokonał opozycję, zreorganizował państwo i armię, a przede wszystkim powstrzymał Rosję przed przejęciem wpływów nad Bałtykiem. Stefan Batory (1533-1586) – Węgier, od 1571 książę Siedmiogrodu. Okoliczności przejęcia władzy w Polsce – podwójna elekcja króla po ucieczce Henryka Walezego (senat – cesarz Maksymilian II Habsburg, szlachta – Anna Jagiellonka, siostra Zygmunta Augusta), co grozło wojną domową – szlachta uniemożliwiła koronację Maksymiliana i wybrała Stefana Batorego na męża Anny i króla Polski (wraz z nią) – 1 V 1576 ślub Stefana i Anny, koronacja królewska na Wawelu – pokonanie opozycji prohabsburskiej (Stefana popierała Korona, Maksymiliana Litwa i Prusy) – starsza o 10 lat od Stefana Anna została odsunięta od wpływu na rządzenie (wyprowadziła się do Warszawy) Polityka wewnętrzna – najbliższy współpracownik – Jan Zamoyski (dwa najważniejsze urzędy: kanclerz wielki koronny i hetman wielki koronny, a zarazem jeden z największych magnatów europejskich) – organizacja piechoty wybranieckiej (chłopi z królewszczyzn – dostawali własne gospodarstwo i zwolnienie z innych świadczeń w zamian za udział w regularnych ćwiczeniach i gotowość do walki) – 1578 utworzenie Trybunału Koronnego w Piotrkowie i Lublinie (najwyższy sąd odwoławczy dla Korony – przejęcie przez szlachtę uprawnień sądowych króla); później podobny trybunał dla Litwy – wspieranie Kościoła katolickiego, głównie jezuitów (1579 jezuicka Akademia Wileńska drugą wyższą uczelnią w Rzeczypospolitej) – walka z opozycją – spisek Samuela Zborowskiego (ścięty z wyroku Zamoyskiego i króla, co podburzyło szlachtę) Polityka zewnętrzna Wojna z Gdańskiem 1576-1577 Geneza: – Gdańsk największym i najbogatszym miastem Rzeczypospolitej (dzięki handlowi zbożem trafiającym tu Wisłą i rozsyłanym do innych krajów) – po wyborze Stefana Batorego na króla odmowa uznania jego władzy przez Gdańsk (odmowa wpuszczenia władcy do miasta) Przebieg: – blokada gospodarcza Gdańska (skierowanie całego handlu zbożem do Elbląga) – bitwa pod Lubiszewem (klęska wojsk gdańskich i najemników z Niemiec) Skutek: – w związku z atakiem rosyjskim na Inflanty porozumienie króla z miastem (uznanie władzy Stefana Batorego, zniesienie przepisów wymierzonych przeciwko Gdańskowi) – Batory potwierdził panowanie w całej Rzeczypospolitej, ale Gdańsk potwierdził swą pozycję i niezależność Wojna z Rosją 1577-1582 (tzw. wojna pskowska) Geneza: – dążenie Carstwa Rosyjskiego (Iwan IV Groźny) do przejęcia wpływów nad Bałtykiem (łac. dominium Maris Baltici) – 1577 zajęcie Inflant przez Rosję (rzezie ludności cywilnej) Przebieg: – reorganizacja armii polskiej (silna artyleria, piechota wybraniecka, dobrze wyszkolona piechota węgierska) – skuteczny opór przeciw 4 x większą armii rosyjskiej Iwana IV Groźnego – zdobycie Połocka i Wielkich Łuków, oblężenie Pskowa Skutki: – 1582 rozejm polsko-rosyjski w Jamie Zapolskim (odzyskanie Inflant i Połocka przez Rzeczpospolitą) – powstrzymanie dążenia Rosji do dominacji w rejonie Bałtyku [podstawa programowa dla szkoły podstawowej – Ilustracja – fragment obrazu Jana Matejki „Stefan Batory pod Pskowem”

panowanie stefana batorego w punktach