42K views, 1K likes, 398 loves, 118 comments, 107 shares, Facebook Watch Videos from POLSAT: Kochaj mnie nieprzytomnie Jak zapalniczka płomień Jak sucha studnia wodę! Grzegorz Markowski i "Kołysanka Tłumaczenie hasła "studnia" na angielski. well, fountain, spring to najczęstsze tłumaczenia "studnia" na angielski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Jego praca obejmuje od kopania studni po uprzątanie śmieci. ↔ His tasks range from digging wells to getting rid of garbage. studnia noun feminine gramatyka. Darmowy quiz: 12 polskich hitów lat 90. - czy uzupełnisz ich tekst? w kategorii Muzyka. TOP; Poczekalnia; Strefa umysłu. Jak sucha studnia wodę. i1.wp.com. Osobowość zależna. lip 26, 2018 | zaburzenia osobowości. Jak zapalniczka płomień, jak sucha studnia wodę (…) „Optymalnie zintegrować się z innymi, a jednocześnie pozostać samodzielnym – oto osiągnięcie jedynie najmądrzejszych i najbardziej szczęśliwych”. Budowa studni chłonnej - krok po kroku. Wodę do studni chłonnej doprowadź rurami drenarskimi o pełnych ściankach (średnica 15 cm). Ich wylot powinien być umieszczony ok. 20 cm nad warstwą filtracyjną. Rury drenarskie ułóż poziomo pod ziemią, poniżej poziomu przemarzania. Rura drenarska doprowadzająca deszczówkę do studni manfaat salep pi kang shuang untuk miss v. W 1997 roku nasz redakcyjny kolega, Marek Chromicz, napisał pierwsze teksty poświęcW 1997 roku nasz redakcyjny kolega, Marek Chromicz, napisał pierwsze teksty poświęcone poszukiwaniu poniemieckich skarbów. Redaktorowi Chromiczowi udało się pozyskać zaufanie wielu eksploratorów, dzięki czemu w krótkim czasie stał się prawdziwym specem od „sekretnych skrytek” , bursztynowej komnaty i złotego pociągu. Na przestrzeni kilku lat napisał wiele tekstów na ten temat, co przysporzyło mu wielu fanów, Nowinom Jeleniogórskim wielu nowych czytelników. Od ukazania się pierwszej publikacji minęło już ponad 20 lat. Można śmiało powiedzieć, że dorosło całe nowe pokolenie młodych ludzi. W tym czasie kilka zagadek zostało rozwiązanych, w kilku miejscach prowadzi się oficjalne prace archeologiczne. Nie bacząc na to zdecydowaliśmy się przypomnieć publikacje Marka Chromicza, bez ingerencji w ich zawartość. Sięgamy zatem głęboko do naszego archiwum, by przypomnieć jeszcze starsze historie. Liczymy też na to, że internet ma ogromną siłę dotarcia do wielu ludzi, nie tylko mieszkańców regionu. Jeżeli są Państwo gotowi – to zapraszamy w każdy weekend na nasz portal, aby pobuszować w historii naszego tygodnika oraz historii naszych ziem. Poniższy tekst ukazał się w czerwcu 1998 roku. one poszukiwaniu poniemieckich skarbów. Redaktorowi Chromiczowi udało się pozyskać zaufanie wielu eksploratorów, dzięki czemu w krótkim czasie stał się prawdziwym specem od „sekretnych skrytek” , bursztynowej komnaty i złotego pociągu. Na przestrzeni kilku lat napisał wiele tekstów na ten temat, co przysporzyło mu wielu fanów, Nowinom Jeleniogórskim wielu nowych czytelników. Od ukazania się pierwszej publikacji minęło już ponad 20 lat. Można śmiało powiedzieć, że dorosło całe nowe pokolenie młodych ludzi. W tym czasie kilka zagadek zostało rozwiązanych, w kilku miejscach prowadzi się oficjalne prace archeologiczne. Nie bacząc na to zdecydowaliśmy się przypomnieć publikacje Marka Chromicza, bez ingerencji w ich zawartość. Sięgamy zatem głęboko do naszego archiwum, by przypomnieć jeszcze starsze historie. Liczymy też na to, że internet ma ogromną siłę dotarcia do wielu ludzi, nie tylko mieszkańców regionu. Jeżeli są Państwo gotowi – to zapraszamy w każdy weekend na nasz portal, aby pobuszować w historii naszego tygodnika oraz historii naszych ziem. Poniższy tekst ukazał się w sierpniu 1999 miejsce jest ukryte wśród starych drzew i choć leży tylko kilkadziesiąt metrów od polnej drogi, dość trudno je znaleźć. Studnia leży u podstawy ruin, które w czasie wojny były siedzibą wielkiego gospodarstwa. Dziś w tym miejscu jest tylko sterta zarastającego samosiejką gruzu i piękne, stare piwnice. Te zresztą także zachowały się tylko w części, a to, co przetrwało, jest systematycznie miejsce już od wielu lat przyciąga poszukiwaczy skarbów, szczególnie tych, którzy wiedzą, że gdzieś w okolicy, przed kilku laty, ktoś dotarł do wielkiego i bogatego schowka zwanego „szczeliną”. Tego, z którego wyciągnięto niezwykle cenne jaja Faberge. Zapewne dlatego ta okolica jest ciągle intensywnie penetrowana, a mury piwnic dawnego domu mieszkalnego ciągle przekuwane na wylot w poszukiwaniu ukrytego tajemnicę tego miejsca stanowią studnie, których na małym obszarze doliczono się aż czterech. Dwie z nich zostały bezpowrotnie zawalone skalnym gruzem w taki sposób, że ich odsłonięcie byłoby bardzo kosztowne. Do jednej, po usunięciu wielkich głazów, dałoby się chyba z pewnym trudem wejść. Zaś druga z nich jest ciągle otwarta i dobrze zachowana. Ukryta niegdyś tuż pod murem istniejącego tu domu, na całej długości zachowała kamienne obmurowanie, w doskonałym zresztą stanie. Kilka lat temu z tej właśnie studni wyciągnięto dwa niemieckie motocykle, rozłożone na części i w całkiem dobrym stanie. Nie ma w tym nic dziwnego, bo choć studnia ma obecnie ponad 16 metrów głębokości, jest nie tylko zupełnie sucha, ale i w jakiś sposób przewietrzana…Znikające dowództwoPoszukiwacze „skarbów” stowarzyszeni w TALPIE i jej prezes, M. Bojko, o istnieniu studni bez dna w okolicach Przeździedzy słyszeli już dawno temu. M. Bojko przyznaje, że ustalenie dokładnej lokalizacji studni zajęło mu dłuższy czas. Informacje bowiem, które zdobył, były dość dokładne, tyle że wymagały przeszukania kilku stoków w okolicach Przeździedzy i Marczowa. Ale prezes nie żałuje pozornie straconego czasu, bo dzięki rozmowom z wieloma ludźmi udało się zdobyć kilka ważnych informacji o tym, co działo się tu pod koniec wojny. Z historycznych bowiem danych wiadomo tylko, że ten teren był zajęty w zasadzie jedynie przez niemieckie wojska osłonowe i nie doszło tutaj do znaczących bitew. Mimo tego żołnierzy, którzy zajmowali się nie całkiem militarnymi zadaniami, do końca wojny było tu Knabe, podoficer niemieckiego 52. Korpusu, po 1957 roku wielokrotnie przyjeżdżający w te okolice, opowiadał, że na wschód od Marczowa, w górach, mieściło się niemieckie dowództwo. Jego uwagę już w zimie 1944 roku zwróciło to, że niektórzy oficerowie sztabu każdego niemal dnia znikali w lesie, na wschód od Marczowa, a wracając, niemal zawsze nadchodzili od strony Przeździedzy, z drugiej strony Bobru. Po kilku tygodniach pobytu w tej okolicy wiedział już, że teren ten jest jak kretowisko, w którym ludzie od kilkuset lat poszukiwali złota i innych minerałów. Łatwo więc domyślił się, że siedzibą sztabu musi być jakaś stara wspominał, że kiedyś, przy piwie, zapytał jednak innego żołnierza, swojego kolegę, jak to się dzieje, że sztabowcy znikają w Marczowie, a wracają jakby z Przeździedzy,Najbardziej bowiem fascynowało go to, że oficerowie wracali zza Bobru, ale przecież nie szli tam przez most! Pamięta, że jego pytanie wywołało wręcz popłoch u kolegi podoficera, który często pełnił służbę gdzieś w Przeździedzy, właśnie po drugiej stronie Bobru. Knabe wtedy dowiedział się tylko tyle, że niektórzy oficerowie znikający w Marczowie, w Przeździedzy pojawiają się na stoku nad wsią dosłownie spod ziemi. Wychodzą bowiem wprost… ze jeszcze w latach siedemdziesiątych opowiadał, że zanim odjechał w styczniu 1945 roku na front, jeden z żołnierzy powiedział mu, że gdzieś w okolicy, w wielkich podziemiach mieści się nie tylko sztab, ale i wielkie magazyny broni, amunicji i innego wojennego sprzętu. Już po wojnie, w czasie jednego ze spotkań wojennych kolegów, dowiedział się także, że po jego wyjeździe na front na stację w Marczowie zaczęły przyjeżdżać silnie strzeżone, często pojedyncze wagony, których rozładunek był otoczony ścisłą tajemnicą. Co było w tych wagonach, podobno nie wiedział który ostatni raz był w Marczowie i Przeździedzy w 1988 roku, nie ukrywał, że jego leśne spacery miały tylko jeden cel. Były próbą odtworzenia topografii tego terenu sprzed lat i znalezienia wejścia do sztabowych podziemi. Świadek, który rozmawiał z Knabem w 1988 roku twierdzi, że ten żadnego wejścia nigdy nie odnalazł. Podobno wspomniał jednak, że Knabe zlokalizował studnię bez wody, która pasowała do opowiadań o miejscu, w którym wychodzili oficerowie sztabu. Niemiec ten zapowiadał, że wróci i kiedyś do niej wejdzie. Jednak od ponad 11 lat nikt go już w Marczowie nie kochankowieHenryk S. pochodził z Tarnowa. Na roboty do Niemiec został wywieziony jesienią 1943 roku. Trafił do pracy dość szczęśliwie, w dużym i zasobnym gospodarstwie rolnym w Marczowie. Jego bauer, choć oficjalnie był niezwykle srogi i wielokrotnie bił swoich niewolników, w istocie nikomu jednak nie uczynił krzywdy. Co więcej, gdy Henryk S. zaczął się jesienią 1944 roku spotykać z młodą dziewczyną, Niemką z sąsiedztwa, jedynie ostrzegał ich, że to się „kiedyś źle skończy”. Dziewczyna zaś twierdziła, że są bezpieczni, bo dobrze zna pewnego oficera SS, syna najbogatszego w tej okolicy Niemca, mieszkającego w Przeździedzy. Jej pewność siebie graniczyła wręcz z S. doskonale wiedział, co za wzajemną miłość grozi jemu i jego niemieckiej dziewczynie. Starał się być ostrożny, Ale nie miał wyjścia, tym związkiem rządziła dziewczyna. Była z tej wsi, znała nieszczęścia doszło wczesną wiosną 1945 roku. Pod koniec marca Niemcy zarządzili ewakuacje wielu domów w Marczowie i kilkunastu rodzin z Przeździedzy, zmuszając mieszkańców do wyjazdu Ci, którzy mieli w okolicy krewnych, mieli się wynieść do nich, a reszcie zagwarantowano mieszkanie w jednej z okolicznych szkół. Władze zapowiedziały, że o dalszym losie powiadomią wysiedlonych za kilka dni. Henryk S. o wysiedleniach dowiedział się od dziewczyny. Od niej także wiedział, że Rosjanie są już pod Wrocławiem. Postanowił zaczekać, licząc na to, że właśnie nadchodzi front i wyzwolenie. Wraz z nim, w ogromnej bauerskiej stodole, w schowku za magazynem zboża, postanowiła zostać także dziewczyna. Ukryci przetrwali noc. Rano, gdy okazało się, że wieś jest zupełnie pusta, a z okienka na poddaszu nie widać żadnych żołnierzy, dziewczyna postanowiła pójść do swojego domu po więcej ubrań i zapasy żywności. Dla bezpieczeństwa miała iść sobie tylko znanymi opłotkami rodzinnej wsi. Strzały padły w kilka chwil po wyjściu dziewczyny. Henryk S, z. okienka na poddaszu zobaczył, jak kilkaset metrów dalej dziewczyna leży na drodze, otoczona przez żołnierzy. Nie mógł zrobić dosłownie nic. Mógł liczyć jedynie na to, że zastrzelono ją, zanim powiedziała, że nie była okienka na poddaszu Henryk S, widział fragment stacji kolejowej w Marczowie i tory, na których co jakiś czas podstawiano nowe wagony. Świadek ów opowiada, że zauważył, iż na stację podjeżdżają ciężarówki w eskorcie motocyklistów. To go zainteresowało i wyjaśniało zarazem powody ewakuacji wsi. Choć odległość od stacji była spora, zauważył, że z wagonów coś jest ładowane na ciężarówki, które pod eskortą wyjeżdżają w stronę Przeździedzy. Henryk S. opowiada, że zorientował się, iż ciężarówki znikają gdzieś w okolicy gospodarstwa należącego do ojca SS-mana, znajomego jego dziewczyny. Świadek twierdzi też, że właśnie wtedy skojarzył obecność tego człowieka w domu z wyładunkiem i przewożeniem S. zmarł kilka lat temu we Wrocławiu. Jak twierdził, po wojnie już nigdy nie był w tej okolicy, ale M. Bojko opowiada, że jednak doskonale pamiętał topografię terenu i lokalizację aż trzech z czterech odnalezionych dotychczas studni. Człowiek ów twierdził, że właśnie gdzieś pod tymi studniami, pod stokiem, na którym było wielkie gospodarstwo rolne, znikały ciężarówki. Henryk S. o tej sprawie opowiadał bardzo niechętnie i podobno nigdy właściwie nie wyjaśnił, w jakich okolicznościach się uratował i przetrwał do końca wojny. Mówiono o nim, że żył bardzo biednie, ale równocześnie w Tarnowskiem postawił kilka domów. Podobno za spadek z wieje?Jedyna z obecnie dostępnych studni ma głębokość 16 metrów i jest zupełnie sucha. Ludzie TALPY, którzy ostatnio dokładnie penetrowali to miejsce, twierdzą, że studnia jest w istocie znacznie głębsza. Zawalono ją bowiem skalnym gruzem na nieznaną głębokość, a jego usunięcie jest możliwe tylko po zastosowaniu mechanicznej wyciągarki. To jednak wymaga poważnych nakładów. Próba poruszenia kamieni rzuconych na dno studni, na bardzo zresztą ograniczonej przestrzeni, dowodzi, że warstwa skalnego gruzu sięga na pewno kilku metrów. I nikt nie wie, co kryje się pod nią. Wiadomo tylko, że wyciągnięte stąd niegdyś motocykle były schowane właśnie pod kamieniami, na jej dnie. A zachowały się w dobrym stanie, bo, jak twierdzi M. Bojko, na dnie studni jest lekki… przewiew. Doskonale zachowana kamienna cembrowina wyklucza, by wiało zza tych kamieni. Zaś zapalona zapałka potwierdza, że ciągnie gdzieś od sprawdzić, skąd wieje, potrzebny jest ciężki sprzęt, który pozwoli dotrzeć do prawdziwego dna studni. W tym celu należy usunąć wiele ton kamieni. Ile, tego nie wie nikt. A może jednak ktoś wie, skoro zadał sobie trud ukrycia pod kamieniami, w ostatnim już chyba czasie wojny, kilkunastu sztuk starej, zupełnie przerdzewiałej, niemieckiej broni. Takiego ukrycia, które gwarantowało, że każdy, kto będzie penetrował tę studnię, musi ten złom znaleźć. Czy to tylko pociecha dla poszukiwaczy? Czy może jakiś znak?Jest kilka poważnych teorii o istnieniu w okolicy tej studni wielkich podziemi – starych kopalni, w latach wojennych przystosowanych do nowych zadań. Zdaniem tych, którzy schodzili do suchej studni, jest ona właśnie elementem podziemi, a nie miejscem, z którego kiedykolwiek czerpano wodę. Twierdzą oni, że wręcz niemożliwe jest, by na tak znacznej głębokości, w studni leżącej niemal u podstawy wielkiego, lekko podmokniętego stoku, na naturalnym jej dnie nie zbierało się ani trochę wody! Skoro zaś jej tam nie ma, wyjaśnienia pozostają tylko dwa. Albo jest to miejsce o niezwykłych właściwościach geologicznych, albo ta studnia ma swoje dno znacznie niżej poziomu kamieni. A w dnie odpływ. Układ terenu jest wprost wymarzony do tego, by była on kominem wentylacyjnym jakiegoś podziemnego systemu. Stąd pewność, że na jej dnie „wieje”, ma ogromne taki „koniec świata”Marczów i Przeździedza także dzisiaj leżą na uboczu głównych szlaków. Jest to niemały problem dla mieszkańców tych wsi, gdzie i o pracę trudno, i wszędzie daleko. Ale to właśnie położenie niemal na „końcu świata” miało pod koniec wojny swoje walory. Gwarantowało bezpieczeństwo ukrycia różnych rzeczy. Dlatego ktoś zdecydował się w chłopskim domu, bez jakiegokolwiek zabezpieczenia, ukryć niezwykle cenną kolekcje motyli. Tę, którą przez wiele lat oglądali goście zwiedzający pałac Schaffgotschów w Cieplicach. W tej samej wsi, w 1947 roku KBW znalazł kolekcję obrazów, które odkryto w czasie poszukiwań członków niemieckiego Werwolfu. Mówiono wtedy, że niektóre z nich pochodziły z Wawelu. We wsi mówi się także o tajemniczych wizytach Niemców i równie tajemniczych wykopach, które pozostają po takich wizytach w okolicznych ziemia kryje ciągle jeszcze sporo tajemnic. Gdzieś tu jest „szczelina”, gdzieś tu zniknęły transporty, które widział Henryk S. Niektórzy poszukiwacze wręcz twierdzą, że studnia bez wody jest kominem wentylacyjnym właśnie owej „szczeliny”, a jedna z zasypanych studni – wejściem do tego, podobno ciągle bardzo bogatego, podziemia…Marek ChromiczFot. Przeździedza kamieniołom, nr 33, r. Studnie, podobnie jak kapliczki i krzyże przydrożne, ule czy płoty, zaliczane były do elementów małej architektury - wpasowywały się w wygląd krajobrazu. Jednocześnie dokumentiowały kulturę materialną danej społeczności oraz jej odrębność. Niektóre ze studni posiadały drzwiczki, czy daszki, które korespondowały z zadaszeniem i stolarką chałup. Na terenach o płytkich źródłach czerpano wodę przy pomocy studni z ręcznym wyciągiem, zaś tam gdzie studnie były głębokie – za pomocą żurawia, później kołowrotu (wał z korbą). Jeszcze późniejszym rozwiązaniem, które jednak funkcjonowały wspólnie ze studniami z kołowrotem, były studnie z pompą. Studnia jako przestrzeń mediacyjna W tradycyjnych wierzeniach studnia jest przestrzenią mediacyjną, która łączy świat podziemny ze światem ziemskim. Miejscem styku jest lustro wody. Z jednej strony studnia odbierana jest pozytywnie, ponieważ to w niej znajduje się życiodajna woda, z drugiej - negatywnie, ponieważ związana jest z lękiem przed światem podziemnym oraz nieprzeniknioną głębią w studni, która może stać się miejscem śmierci i działania nieprzychylnych mocy. Miejsca styku dwóch światów wymagają wzmożonej ochrony, dlatego zawsze zdecydowanie ostrzegano dzieci, żeby nie zbliżały się do studni, nawet wtedy, gdy była zamknięta. Upadek do głębokiej studni kończył się tragicznie. Wierzono także, że w studni zamieszkują roztomańte beboki i diobły – istoty demoniczne i zaklęte. Straszono nimi dzieci. Istniał także zakaz nachylania się nad studnią, gdyż wierzono, że od patrzenia w jej głąb może zakręcić się w głowie i jakieś straszydło może wciągnąć tam człowieka. Studnia w legendach Motyw studni pojawia się w wielu legendach i podaniach w legendzie o suchej studni, studni szczęścia, cudownej studni, studni pradawnej wiedzy. Bywa także miejscem samobójczej śmierci nieszczęśliwych kochanków, czy metaforycznym oknem do poznania przyszłości (na zadane pytania odpowiada echo lub przyszłość ukazuje się w lustrze wody). Głęboka studzienka, głęboko kopana Tekst piosenki biesiadnej "Głęboka studzienka" napisała Helena Kołaczkowska (polska literatka i autorka tekstów do pieśni) w 1959 r. Utwór napisany na melodię ludową jest niezwykle popularny i lubiany. Można go znaleźć w wielu śpiewnikach biesiadnych. Został też włączony do repertuaru Zespołów Pieśni i Tańca. Głęboka studzienka, głęboko kopana,A przy niej Kasieńka jak studzience stała, wodę nabierała,O swoim Jasieńku, kochanym cię, Jasieńku, choć raz zobaczyła,To bym do studzienki za tobą bym rzuciła ten biały wianeczek,Com sobie uwiła ze samych listek szeroki, dębowy,Razem z pozdrowieniem rzucę go do go, studzienko, do Jasieńka mego,Powiedz mu ode mnie, że czekam na studzienka, głęboko kopana,A przy niej Kasieńka jak wymalowana. Więcej powiązanych artykułów: Studniorz i budowa przydomowej studni Różdżkarstwo – w poszukiwaniu wody [Verse 1: Hans] Wzruszył się suchy piach, gdyby mógł zalałby się łzami W serce placu wbito studnię z granitowymi murami Taka piękna, ale nie ma w sobie wody Pusta studnia, monument, zbudowany dla ozdoby [Chorus: Litza/Hans] Umieram z pragnienia, oni leją wodę Woda sięga po szyję, ja spragniony tonę Tonę (tonę), tonę (tonę) Serce spragnione (tonę) Tonę (tonę), tonę (tonę) A serce spragnione [Verse 2: Hans] Deszcz przeciął powietrze, padłem w błocie na kolana Zdobny dach osłaniał studnię przed brudem tego świata Z kałuży piłem mętną wodę tak łapczywie To kałuża tuż przy studni uratowała życie [Chorus: Litza/Hans] [Break: Litza] Pusta studnia, kraina się wyludnia Pusta studnia, kraina się wyludnia [Verse 3: Hans] Z głębokiej wołam otchłani By usłyszeć głos człowieka A studni zimny kamień Dał wodę, na którą czekam [Outro: Litza] Umieram z pragnienia, oni leją wodę Woda sięga po szyję, ja spragniony tonę Zastanawiasz się, czym w ogóle jest miłość? Przeczytaj wybrane przez redakcję najpiękniejsze cytaty o miłości. Jeśli szukasz inspiracji, chcesz wyrazić swoje uczucia lub po prostu uwielbiasz romantyczne aforyzmy – ten zbiór jest dla Ciebie! Cytaty o miłości – z piosenek: Kochać – jak to łatwo powiedzieć Kochać – to nie pytać o nic Bo miłość jest niepokojem Nie zna dnia, który da się powtórzyć. „Kochać” P. Szczepanik (tekst: A. Tylczyński) Kochaj mnie Kochaj mnie nieprzytomnie Jak zapalniczka płomień Jak sucha studnia wodę Kochaj mnie namiętnie tak Jakby świat się skończyć miał „Kołysanka dla nieznajomej“ Perfect Miłość to nie pluszowy miś ani kwiaty. To też nie diabeł rogaty. Ani miłość kiedy jedno płacze a drugie po nim skacze. Miłość to żaden film w żadnym kinie ani róże ani całusy małe, duże. Ale miłość – kiedy jedno spada w dół, drugie ciągnie je ku górze. „Zanim pójdę” Happysad Cytaty o miłości – z poezji: Chociaż raz warto umrzeć z miłości. Chociaż raz. A to choćby po to, żeby się później chwalić znajomym, że to bywa. Że to jest. „Umrzeć z miłości” A. Osiecka Najpiękniejsze są miłości niewiadome Nie wiadomo kiedy, gdzie, dlaczego, jak Niewiadome może wyjść zza rogu domu Więc się nie zdziw, kiedy ciebie porwie wiatr „Najpiękniejsze są miłości, których nie ma” J. Kofta Żaden dzień się nie powtórzy, nie ma dwóch podobnych nocy, dwóch tych samych pocałunków, dwóch jednakich spojrzeń w oczy. ,,Nic dwa razy” W. Szymborska Cytaty o miłości – z filmów: John Nash: Jak wielki jest wszechświat? Alicia Nash: Nieskończenie. Wskazują na to wszystkie dane. John Nash: Ale jeszcze tego nie dowiedziono? Alicia Nash: Nie widziałeś całego wszechświata. Skąd możesz wiedzieć? John Nash: Nie wiem, wierzę w to. Alicia Nash: Tak samo jest z miłością… „Piękny umysł” Miłość znaczy, że nigdy nie musisz mówić „przepraszam”. „Love Story” Cytaty o miłości – z książek: Miłość nie polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym samym kierunku. „Mały książę” A. de Saint-Exupéry Bratnia dusza to ktoś, kto rozumie Cię lepiej niż ktokolwiek inny, kocha Cię bardziej niż ktokolwiek inny, będzie przy Tobie zawsze, bez względu na wszystko. „ Kocham Cię” C. Ahern Nie ma nic bardziej niesprawiedliwego niż nieodwzajemniona tęsknota. „Samotność w sieci” Wiśniewski Dzisiaj kocham Cię jeszcze bardziej niż wczoraj, a nie możesz sobie nawet wyobrazić, jak bardzo kochałem Cię wczoraj. „Listy pisane miłością” J. Patterson Cytaty o miłości – znani ludzie: Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu. Vincent van Gogh Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać. Taka samotność jest straszna, bo człowiek uciekając od miłości, ucieka od samego życia. Zamyka się w sobie. Jan Twardowski Miłość sama w sobie jest „nie do pojęcia”, ale dzięki miłości możemy „pojąć wszystko”. Józef Stanisław Tischner Niedojrzała miłość mówi: 'Kocham cię, ponieważ cię potrzebuję’. Dojrzała miłość mówi: 'Potrzebuję cię, ponieważ cię kocham’. Erich Fromm Pierwszym i podstawowym prawem każdego człowieka jest prawo do miłości. Każdy człowiek, który przychodzi na świat, ma niezaprzeczalne prawo do ludzkiego ciepła i miłości. Phil Bosmans Miłość zmysłowa Miłość jak ziewanie, najczęściej kończy się spaniem. Lodovico Ariosto I stały się maliny narzędziem pieszczoty Tej pierwszej, tej zdziwionej, która w całym niebie Nie zna innych upojeń, oprócz samej siebie, I chce się wciąż powtarzać dla własnej dziwoty. Bolesław Leśmian Igraszka – to pojęcie erotyczne. Każda gra jest zabawą w miłość. Stefan Napierski Przysłowia Kto nie ma szczęścia w kartach, ten ma szczęście w miłości. Przysłowie polskie Miłość dodaje rozumu kobietom, a odbiera go mężczyznom. Przysłowie włoskie Miłość jest dzieckiem marzeń, a rodzicem rozczarowań. Przysłowie hiszpańskie Pożądanie sprawia, że mężczyzna jest nader śmiały, ale miłości towarzyszy zawsze onieśmielenie. Przysłowie francuskie Znasz inne ciekawe cytaty o miłości? Zapraszamy do dyskusji pod artykułem! O autorze: Redakcja eDarling Zobacz więcej artykułów autorstwa Redakcja eDarling Dziękujemy za wysłanie interpretacji Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe. Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu. Dodaj interpretację Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu! Wyślij Niestety coś poszło nie tak, spróbuj później. Treść interpretacji musi być wypełniona. Piosenka stanowi opowieść samotnego mężyczny skierowaną do pewnej kobiety - kobiety, która go interesuje, którą chciałby mieć blisko siebie, którą namawia do tego, aby go pokochała. Od pierwszego wersu Markowski zwraca się do dziewczyny, która przestała cieszyć się życiem, jego udogodnieniami, nowinkami technologicznymi. Nie znajduje szczęścia w tym, co bawi innych ludzi. Jest przemożnie samotna, a "zabawki mechaniczne", o których śpiewa wokalista mogą oznaczać seksualne gadżety, które pozwalały zapomnieć jej o swojej alienacji. Kluczem do tego, aby zapomnieć o bólu psychicznym, żeby pozbyć się głębokiego smutku, jest odnaleźć w samym sobie odpowiedź na pytanie czego naprawdę chcemy w życiu. I taką radę dla kobiety ma Markowski. Spytaj siebie czego pragniesz, mówi. I radzi jej przestać się okłamywać, przestać łudzić, że takie życie jej wystarcza. Ludzie boją się miłości, boją się szczerze wyznać drugiemu człowiekowi swoje uczucia. I często tylko w swoich głowach tworzą bajkowe, szczęśliwe scenariusze, w których są szczęśliwi u boku ukochanych osób. Ale takie podejście do niczego nie prowadzi. Żeby odnaleźć spełnienie potrzeba nam prawdziwej miłości - przyjdź więc do mnie, mówi Markowski, i powiedz wprost czego pragniesz. Nieważne co myślą inni ludzie, nasze życie jest tylko nasze i tak powinniśmy je przeżyć. Nie ma chwili do stracenia, miłość czeka także na ciebie. Wyślij Niestety coś poszło nie tak, spróbuj później. Treść poprawki musi być wypełniona. Dziękujemy za wysłanie poprawki.

jak sucha studnia wodę tekst